Tinimbang ka sa langit at ‘di alam ang bigat
Kung kaya at sa lupa gumawa ng timbangan
Niluklok ka sa trono at ito ang susukat
Ng gagamiting kahoy, sa altar mo’t upuan
Nagpatubo ng pakpak, upang langit maabot
Sa lupa iyong bagwis, sinubok pinalakas
Ipinako ang ulo sa dakong sobrang laot
Nang sa balintatanaw, liwanag ‘di tumakas
Sa pagitan ng mga panahon at distansya
Na pilit pinupunit ng abang taga lupa
Bubukas ba ang langit upang papasukin ka
O kakainin ka lang bilang bigong pag-asa?