Hinubad ang damit, subalit naghanap
Ng pampakli ditong, may higit na saklap
Nangiti subalit, ang luha’y kinalap
Sa paa’y dnilig, sa iisang iglap
Mula sa imaheng, kabigha-bighani
Puyos ka ng lihi, na dnidiskubre
At sa bawat puso, ng mga lalaki
Malabis kung ikaw, ay ipagkapuri
Ang turing sa iyo, ay reyna ng lahat
Sa ilang, sa patag, kalawaka’t dagat
Sa isang tingin mo, ay sumasambilat
Ang gimbal na hindi, nasang nailapat
Mga panangis mo’y tila isang lason
Na pinipigilang, mamatha’t matapon
Sapagkat ang lahat, ng bangis ng leon
Ay kayang kitiling wala sa panahon
Ika’y isang rosas, sa harding matingkad
Na inaabangan, ang pamumukadkad
Dusang binubuno, pagtingalang-pugad
Panag-uubusan, ng lakas at tatag.