‘di
ko na matatanaw ang buwan
Ang
mga bituin sa kalangitan
Ang
lamig ng hanging nakasanayan
Ay
hindi ko na rin nararamdaman
Napupuno
ng dilim ang daigdig
Na
minsang nagliwanag sa iyong pagdating
Wala
na rin ang masasayang awitin
Na
dati ay kinawiwilihan kong kantahin
Ang
lahat ngayon sa akin ay wala na
Ang
hangi’y matipid na rin kung bumisita
Ang
mga ngiti animo’y anino
Sa
pagpanaw ng liwanag ay naglaho
Akoy
tila regalo at ikaw ang laman
Na
misang iningatan at pinorotekhan
Nang
akoy was akin upang makuha ka sa’kin
Kahon
na lamang akong puno ng panimdim