I love You Teacher

By: Vhanfire

Paano mo gagamitan ng past tense ang damdaming pangkasalukuyan
Na kahit ilang taon ka nang wala ay ikaw pa rin ang inaasahan?
Buti pa nga ang subject at verb may agreement nang alam na halos ng lahat
E itong utak at puso ko, kailan kaya ang gusto nila ay magkakatapat?

Kasi ikaw ang direct object ng transitive verb na "love" na nararamdaman ko
Pero hindi english ang ating subject kundi yong "i" na binabalewala mo
Who needs rethoric questions? Sa dami na ng tanong sa aking isipan
Na ang sagot naman ay mas malabo pa sa gamit ng future perfect progressive tense na iyan.

Iligaw man ng figure of speech gamitan man ng isang kilong metapora
Alam kong sa dulo kapag isinummary sa iyo pa rin ang tigil at punta
Gusto ko na ngang lagyan ng full stop pero kuwit lagi ang naiisulat
Tapos sang damakmak na conjunction ng hence, yet and at but

Hahayaan ko na lang bang ang istorya ko ay mabuo ng run on sentences?
Tutal kahit anong ayos ko sa balarila wala rin namang makaka gets.
Kung ikaw ba ang teacher ko tatanggapin mo kaya ang puso ko for your perusal?
O hahayaan mong kainin ng alikabok sa ilalim ng iyong table hanggang sa hindi ka na nito minamahal?

May Namumuong Ulap sa Dakong Silangan

Pasulyap-sulyap sa cellphone naghihintay ng vibration, tunog, ilaw o kahit anong sinyales na baka magpaparamdam ulit ikaw. Ilang araw na rin o linggo na ata pero parang kahapon lang ang saya pa nating dalawa. Saan ba ako nagkamali? Galit ka ba, nagpapamiss lang o talagang nagsawa na?

Sana pala noong una ka pa lang hindi na kita pinayagang pumasok sa puso ko. Sana tumigil na ako doon sa magkaibigan lang tayo. Pero sa pag-aakalang may malayo pa tayong mararating hinayaan kong tangayin ako ng aking damdamin. Inumpisahan kong planuhin ang bawat sunod na umaga na kasama ka. Ikaw ang una kong makikita sa tuwing umaga at ikaw ang magtatapos ng bawat araw ko sa pamamagitan ng matatamis na halik mo. Akala ko noong una puro summer lang ang mararanasan ko kasama ka. Pero dumating ang taglagas...

Unti-unti parang mga natutuyong dahon sa sanga ng kahoy ang pagmamhal sa iyong puso ay dahan-dahang natuyo at nanlagas. Wag mong sabihing hinayaan ko lang ang lahat kasi lahat na ata ng pagdidilig ginawa ko subalit wala na ata talagang pag-asa. Ang mga salitang binibitiwan mo sa akin na noong una'y tila arnibal ay unti-unting pumait at nawalan ng lasa. Nagsimula na nga ang kinatatakutan kong pagluha ng mga butuin sa unan, kumot at kama. Parang kandila ang pagsuyo mo unti-unting nauubos at nawawala. May kaunti pang liwanag na natitira subalit alam kong magdidilim din ang buong paligid ilang panahon pa. At isang umaga, gumising akong wala ka na. Hinanap ka sa lapag kasi baka panaginip lang ang lahat kagabi at nasipa lang kita pero hindi, wala ka nga. Hinanap kita sa banyo sa kusina kasi baka susurpresahin mo ako ng masarap na agahan ngunit wala talaga. Sa huli'y tiningnan kita sa pintuan kasi baka aabutin ko pa ang anino mo subalit malayo ka na. Naiwan akong walang alam sa nangyari. Alam kong darating ang panahong iyon pero hindi pa ako handa. Wala akong magawa kundi mapaluha.

Mula noong nagbago nang lahat sa aking mundo. Hindi ko na kilala kung sino ako. Palagi ko pa ring naririnig ang boses mo sa hangin. Palagi kong nakikita ang anino mo sa lupa at pag lalapitan ko bigla na lang nawawala. Pero hindi pa rin ako nawawalan ng pag-asa. Gusto kong malaman mong hinihintay pa rin kita. Babalik ka naman di ba?

Didito na lang ako at maghihintay na bumalik ka. Kung hindi man kita makita o kung hindi ka dumating hihintayin ko na lang ang kulimlim sa dakong silangan na mapunta sa aking ulunan. Hihilingin kong ibuhos nya sa akin ang pinakamalamig na tubig upang mamanhid ang aking pakiramdam. Titingala na lang ako upang saluhin ng aking mukha ang matatalim na patak ng ulan. Hahayaan kong hugasan nito ang pisngi ko at labi na noo'y nilunod mo ng matatamis mong halik. Ipapaanod ko ang bawat luhang tumatagistis sa aking mga mata na dati ay puno ng ningning sa tuwing makikita ka. Ipababalot ko ang buo kong katawan sa lamig ng ulan at hangin. Mananasok ito sa aking balat, tatagos sa bawat himaymay ng aking laman at mamamalagi aa aking buto upang makitil ang init na dati ay ibinigay mo.

Ganito kita kakalimutan
Ganoon rin kita gustong maalala

Salamat sa panahong naniwala akong may magic talaga ang pag-ibig. Salamat sa pagtuturo sa aking lumipad kahit na pinabayaan mo lang akong mahulog at masaktan. Salamat sa lahat ng masasayang ala-ala na itinanim mo sa aking utak at ngayon ay mamumunga ng walang hanggang pangungulila. Salamat sa minsang pagkompleto sa akin kahit pa iniwan mo akong durog nang ulit. At least kahit minsan sa buhay ko naranasan ko ang lahat.

Wag kang mag-alala katulad ng mga ulap. Ibubuhos ko lang lahat ng lungkot sa lupa at huhupa rin ito. Magliliwanag muli ang bughaw na kalangitan ko. Makakakita ulit ako ng rainbow.
Yong rainbow na dati sabi mo kapag nalulungkot ako isipin ko lang nasa kabila kang dulo. Nagkatotoo. Nasa malayong kabilang dulo. 😢😢😢

#writen_by_vhanfire

Tag mo na yong tropa mong may pinagdadaanan
Like na rin ang page para sa iba pang tugmaan post
Happy reading 😁😁😁

Fishball

by: vhanfire

Masakit pala ang unang tusok ng matigas mong pantuhog

Na tumagos sa mamantika kong matambok na bilog

Sa tindi ng hapdi'y napakapit akong di mahuhulog

Hanggang sa lapatan ng mainit at matalas mong panghimod

At sa unang kagat mo'y kumatas ang mantika

Kasama ng matamis na sawsawang may lahok na suka

At muling lumangoy sa likidong may laway na rin ng iba

Subalit masarap oo at tunay na kahali-halina

Sa pag nguya mo ay nagkapira-piraso ang aking katawan

Sabay sipol sa anghang na sa dila mo ay nakikipagkagatan

Nilunok mo akong walang pag-aalinlangan

At sa kawali'y naghihintay ang sunod na lalangoy sa matamis na sawsawan

WALANG TITULO

May namumuong ulap sa ibabaw ng iyong mga mata
Na tila ba hangin na lang ang hinihintay upang ulan ay bumuhos na
At nasaan na ba ang mga tala na dati nagniningning?
Tila inagawan ng liwanag at naiwan sa dilim
Sa pagitan ng pamamaalam at muling kumustahan
May ilang pahinang natiklop na di ko nabasa ang nilalaman
Subalit batid ng aking mga mata na ang mga tuldok at kuwit
Ay dumanas ng lagim sa nagdaang bahaging sinapit
Walang dugo subalit may sugat
Walang naghilom subalit may pilat
Walang alulong na naikukubli sa matang dilat
At sa pagkikitang muli, maihahayag mo ba kung saan nagbuhat?

Naghihintay na Mapansin Mo

Nakatayo at nakatulala sa inyong paglalaro
Sabi mo noon ay tama na subalit heto na naman tayo
Pipilitin mong basahin ang malikot n'yang puso
Sa pag-asang mag-isa mong matatagpuan ang pangalan mo
Subalit hindi alam mo naman di ba?
Na naroon pa rin ang huling babae na minahal n'ya bago ka
Nandoon pa rin ang matatamis nilang ala-ala
Na pinipilit mong pawiin subalit nakaukit sila
Kaya't gamit ang natitira mong saplot ay pilit siyang pinipiringan
Na parang kabayo ng henete sa karerang walang patutunguhan
Nilulunod mo siya sa pagmamahal na hindi karapat-dapat sa kanya
Habang patuloy mong nilalason ang sarili mo sa pantasyang may pag-asa
Subalit manhid siya sa pagmamahal mong hanggang kumot lang at kobre-kama
Bulag siya sa mga panahong sinasayang mo mapaclingkuran lang siya
Uhaw siya subalit hindi ikaw ang tubig na gusto ng kanyang lalamunan
Siguro ay hinihintay ka lang rin niyang matauhan
At sa paghalik ng dilim sa lupa tayo ay maghihiwa-hiwalay
Babalik s'ya sa apoy na selda ng kanyang nakaraan
Ikaw nama'y mag-iipon ng lakas para bukas ang pagpapantasya mo'y hindi mamatay
At ako? Alam kong bukas maghihintay muli akong ikaw ay masaktan
Kasi baka doon mo lang mapapansin ang isang tulad ko
Kasi baka kailangan mo lang masugatan para may mapaghilom ako
O baka kasi sa dulo ganito na talaga tayo
Mahal kita, mahal mo siya pero hindi ikaw ang mahal n'ya sobrang gulo!

Ilaw sa Kanto

By: Vhanfire

May dalawang mapanglaw na ilaw sa may kanto
Naghihintay sa pagdaan mo
Tila nagbibigay hudyat ang samyo ng iyong pabango
Upang ang dalawang ilaw na pula ay maglaho
Maging abo sa kalsada
Na dadanakan ng dugo mong malansa
Kapag ikaw ay nakuha nila
Maging ang iyong pagkadalaga
Hayan at umuusok nang muli ang dalawang pulang ilaw
Na animo ay mata ng isang mabalasik na halimaw
Huwag ka sanang masisilaw
At mabibingi ang bulag na gabi sa iyong sigaw

Ayaw ko na

By: vhanfire

Laman ka lagi ng isip ko
Ngunit ayaw ko na
Ikaw lagi ang hanap
Ngunit ayaw ko na
Ikaw pa rin kasi ang aking mundo
Kahit ayaw ko na
Palagi pa rin kitang pinapangarap
Kahit ayaw ko na
Ito ay dulot ng mga iniwan mong ala-ala
Na ayaw ko na
Ang paraisong sa akin ay dati mong ipinakita
Na ayaw ko na
Kayat matagal tagal na rin akong nalulumbay
Ayaw ko na
Hanggang kailan malukungkot at maghihintay?
Ayaw ko na
Susubukan na siguro kitang kalimutan
Ititigil ko na itong kahibangan
Pipiliting alisin ang nararamdaman
Pero parang ayaw ko pa
😢

Sa Jeep

By: vhanfire

Mabilis ang sinasakyan nating jeep ngayong gabi
Tila pintig ng puso kong may sinasabi
Sa bawat pagwasiwas ng hangin sa malambot mong buhok
Na sa aking pisngi may labtik kapag sumasalpok
Katabi lamang kita
Magkabalikat, magkabraso, magkahita
Subalit hindi ka pa rin maabot-abot
Ng isip kong pinag-aagawan ng panaginip at bangungot
Napatingin ako sa maamo mong mukha
Wala pa ring pinagbago ang taglay mong ganda
Malinaw pa rin ang pagkainosenteng pilit inaagaw ng kahapon
Subalit nagawa mong ipagkait sa haba ng panahon
Gusto sana kitang kausapin
Magsimula ng kwentuhang mapagsasaluhan natin
Subalit pinagkapit ng hiya ang aking mga labi
Kaya't tahimik lamang ang ating naging byahe
At malapit ka nang bumaba
Kaya umakto ka nang papara
At sa hudyat mo unti unting humina
Ang pintig ng dibdib ko
Tumigil ang jeep sa may kanto
Bumaba kayo ng syota mo
Hanggang sa muli ex ko
Hanggang magkasuno ulit tayo

😊😊😊

Maling Panahon

by: vhanfire

Hindi ito ang panahon para sa ating dalawa
Hindi ito ang panahon para ibigin ka
Batid kong ang puso mo ay mayroong iba
Ngunit bakit nga ba hindi na lang ako s'ya?

Tinatanong ko rin kung sinong dapat sisihin
O kung may dapat ba o 'wag na lang sagutin
Pagkat sa huli ay tayo at tayo pa rin
Ang dapat magtakda, ang dapat tanungin

Kung sakali mang pagsuyo'y lumaon
Dili kaya'y mamatay, sa limot mabaon
Nais kong sambitin ito sa iyo ngayon
Masaya akong umiibig sa iyo sa maling panahon.

SAGUTAN NG MAG EX...

Papanumbalikin ko

By: ex boyfriend

Panunumbalikin ko ang lahat nang nawala
Ang mga ngiti at akap, sa bawat mong pagluha
Ang lahat ng nadaramang rahuyo at hiwaga
Hahagilapin ko't panunumbalikin sila

Ipapapaalala ko sa malamyos mong balat kung paano nanulay ang aking mga daliri,
Patungo sa katawan mong palasyo ng langit at walang kapantay na gali,
Muli kong sasambitin ang mga katagang nagpapanginig noon sa buo mong katawan,
Kasunod ay ang paghalik sa leeg mo braso at sa perpektong kurbada ang iyong bewang

Hayaan mo akong muling ilagay ang aking daliri sa pagitan ng iyo
Paglapatin ang ating mga palad at pagsaluhan ang init kasabay ng malakas na kabog ng puso,
Sa ganitong paraan mabubuhay muli ang pakiramdam kung paano kita noon hindi binitawan
Sa gitna ng lahat ng hagupit at unos na sa atin ay sa huli'y nagtagumpay ring tayo ay mapaghiwalay

Panunumbalikin ko ang lahat ng pakiramdam na naibigay ko na dati,
Upang maalala ng katawan mo na isang parte nito ang minsan kong inari,
At kapag yong parteng yon ay natagpuan ko pa ring bakante,
Muli kong papasukin at doon ako mamamalagi.

Pagbuksan mo ako.

×********************************************×

Hindi na Muling Magbabalik
By: ex girlfriend

Kung akala mo ay madaling magbabalik ang lahat, nagkakamali ka
Sapagkat nandito pa rin ang sugat kahit ang sakit ay humupa na
Ramdam ko pa rin ang punit na iyong ginawa,
Sa puso kong minsang pinasok mo nang aking ipinaubaya

Hindi sapat ang bawat haplos upang ipaaalala sa akin kung paano mo ako hinatidan ng init at kilig,
Sapagkat sasakupin lang nito ang aking gunita sa mga araw at gabing di kita nauulinig
At ang mga daliring dati ay gusto ko laging nasa pagitan ng mga daliri ko, hindi na nila ito makikilala,
Halikan mo man ako mula ulo hanggang talampakan kagaya ng dati,
Mahina na ang gayuma na dala ng laway mo sa dila mong nagsasanga kung madilim ang gabi

Wala na akong mapapangako sa iyo sapagkat inubos mo na
Hindi man nagsasara ang puso, ibig kong malaman mong marunong itong kumilala
Ng dito ay nagpasaya, subalit nanakit, nagpaasa, at nagpaluha
Kung kaya nga at siguro'y wala nang pangalawang pagbati ng maligayang pagbabalik, siguro'y paalam na

Hindi na kasi manunumbalik ang aking puso sa pagkabata
Nang ito ay wala pang karanasan sa mga katulad mong maninila
Kung kaya wag mo na rin sigurong sikapin o subukang panumbalikin pa
Sapagkat hindi pa, wala pa ulit puwang na sa iyo ay kikilala

Paumanhin at paalam

‪#‎Writen_by_vhanfire‬

Laro

(PAGLARUAN MO NANG LAHAT WAG LANG ANG AKING NARARAMDAMAN - game over)

Mula pa nong umpisa laro na sa atin ang lahat
Nagsimula tayo sa taguan
Taguan ng nararamdaman
Nagpapakiramdaman
Naghuhulihan
Nagsusulsulan
Hanggang sa magkaaminan
At tayo nga ay nagsimulang magmahalan
Siguro nagmahalan nga tayo
Masaya kang kalaro
Maloko, mabiro, madaya
Kasi sa tuwing mahuhuli na kita
Nakakatakas ka
Magaling ka...
Hanggang sa ang larong sinimulan natin sa taguan
Nauwi sa tulakan
Sakitan
Iyakan
Gusto ko noong humingi ng time first
Magpahinga kasama ka
Sabalit ayaw mo kaya...
Nagumpisa tayo ng habulan
Habulan na ako araw-araw ang taya
Lalayo ka
Hahabulin kita
Sa pag-asang mahuhuli kitang muli
Napagod lang ako
Nagkasugat-sugat sa pagkakadapa
Ang tuhod at siko
Sa huli'y umuwi akong lumuluha
Nang makita kitang
May kalaro nang iba.
Ang bilis naman
Tapos na pala tayo?

Kaya eto ako ngayon
Hinihintay na lang kitang umayaw sa kanya
Tapos laro ulit tayo ha

Tanga-tangahan naman...
Ako na lang ulit ang taya
Ako na lang ulit ang aasa
Ayos lang naman sa akin
Basta makalaro lang ulit kita

‪#‎writen_by_vhanfire‬

Pinatula ako ng mga Tula at Pinaawit ng Bagong Pagsinta

Tama na ang paglalaro sa mata
Ng mga nag-iilusyong salita
Pumipintig na muli at sumisikdo
Ang ulong kay tagal ding hindi umaso

Sapat na ang awiting aking narinig
Upang punuin ng bagong nota ang bibig
Ang mga paru-parong gustong lumaya
Ay humuhuna na ang mga kadena

Ilang segundo pa't sasabog sa paligid
Ang libong salitang Inipon sa bibigna naumid
Pananalsikin ng ngala-ngala't dila
Ang laway na akala'y napanis na

Muli bibingihin ko ang kwartong ito
Pananangisin ang kaligayahan ko
Baka sakaling maririnig ng iyog puso
Ang muling pagsabog ng taludtura't ritmo

Hihintayin Kita

Hanggang maubos ang mitsa ng kandila

at magdilim muli ang buong paligid

Didito lang ako't hihintayin kita

Hanggang handa ka na sa aking pag-ibig

Kahit umagahin o muli ay gabihin

at magdilim muli ang buong paligid

Hindi ako maiinip na ika'y hintayin

Hanggang pagod ay hindi na mabatid

At kung umulan man, kumidla't bumaha

Mababasa ako't matatakot siguro

Didito lang ako't hihintayin kita

Saba'y tayong uuwi, sa lilim ng payong ko

Matagal ka man, 'wag lang habambuhay

Hindi ako aalis, kung saan nakatindig

Papatunayan kong damdamin ko'y tunay

Hanggang handa ka na sa aking pag-ibig

Brighter

Dumb heavy clouds up above my head
Stars have left few weeks ago
Together with rose scent on my bed
All that's left on me is rue

Cold wind tries ti tickle sensation
Moon's warmth lost seduction
My soul moans for attention
But only silhouette envisage my vision.

Tonight I can feel the dying of butterflies
That once flew inside me
The garland of dreams is now a lie
And what I have is solitary

 I let the liquid diamonds fell on my pillow
From my eyes where you drew our rainbow
Colors flew away darkness shows
Blinded by dull light, river flows...

Until the time I let all these feelings fly away
I never let any single torn to stay
By your side where I will lay...
I know tomorrow will be brighter day :)

Sukat

Pinilit sukatin sa dipa at dangkal

ang lungkot, hilahil, maging pagkapagal

May bihis na ngiti dusang gumigimbal

sa lalong pangarap tura'y pagmamahal

Kung paninimdimin ang langit na bughaw

Guguho, babagsak, dili'y magugunaw

saliwa't sa mata ang nasang matanaw

payapang baybayin na alon ay ikaw

Pag-ibig anaki'y payapa't banayad

Sa gali na lamang magpapamagdamag

ngunit kung ngiti sa labi'y mahuhubad

isususmpang hindi, tindi ng kamandag

Sukatin mo ngayon yaong katapusan

Sukating puspusan, walang tutunguhan

Ang Aking Elehiya

Kan'lang pinatugtog na ba ang kampana

upang pagmamartsa y magsimula na?

Patungo sa dakong aking iniwasan

na siya't-siya rin ang patutunguhan.

Nanagistis na ba ang mga pagbutil,

ng punlang sa mata tinangkang makitil?

Ang katal na labi'y mapapahinaghoy

kapag katawan na'y sa lupa lumaboy

Ilang patak-ulan pa ang hihintayin

upang lagakan ko'y, dukduki't, butasin?

Sa koro ng awit napatid ang kwerdas

ngayo'y mangangawit, lalamunang pag-as

Tatanungin ko ng paulit-ulit

ang Diyos at anghel sa aking pagsapit

sa lupang anila'y papanaw ang lupit

ng buhay na laging tampulan ng sakit.

Paalam sa paglubog ng haring araw

pati na sa ulap at langit na bughaw.

Ang awitin kong ito'y mag-uumpisa na

sa huling pagpintig naring aking letra...

WORDLE

Dalwampu't Apat

Dalwampu't-apat na palabigkasan
Ng mga saknong na nagsasalungatan
Kung paanong aking ipangalandakan
Masidhing sa puso ay nararamdaman

Pinangusap ko ang mga unang taludtod ng lumbay
Hinayaang manangis at maluray
At kung sa puso mong matigas hindi manulay
Ibubulalas pa rin ang paghikbing tunay

Tingin ko'y nakapinid na ang pinto
Ng k'wartong pinuno natin ng pagsuyo
Nakaamba na rin yaang matibay na kandado
Talaga nga bang nahuli na ako?

Pinagmamasdan mo na lang ang mga nalagas
Na masasamyong talulot ng rosas
Na minsang simbulo ng pagsuyo kong wagas
Tila ngayon sila'y bilanggong tumatakas

May butil ng tubig sa aking mga mata
Mainit na tila sa dibdib nagmula
Batid kong sa paghalik nito sa lupa
Puyos na galit mo'y hindi rin huhupa

Pinatula nila ako ng mga awit nila
Binosesan ang nauumid nilang mga nasa
Subalit minsan ba'y natulaan kita?
Dili kaya'y narinig mo ang sarili kong letra?

Nalulungkot akong tinutulaan ka ngayon
Kung kailan malamig na ang baga sa pugon
Mahirap nang makarinig ang tenga mong isa
Habang nakatiklop na yaong kabila

Subalit isusulat ko pa rin
Hahayaang lumipad sa hangin
Malabo man ito sa iyong pandinig
Alam kong mararamdaman mo yaong mga pintig

Sa totoo'y bulag na yaring aking mga mata
Sa kung saan patutungo ang dustay na tula
Wala ang direksyong pakanan, pakaliwa
Ang nasa ko lang sa gapos kumawala

Sa puntong ito'y guguhit ako ng ngiti
Na tunay at tigib, may lubos na pagtangi
Tutubigang muli ang naiigang labi
Upang pasasalamat sa iyo ay masabi

Hindi sa pagwakas ng ating kwento
Dili kaya'y sa pagdilig mo sa unan ko
Ang pasasalamat na sinasambit sa 'yo
Ay para sa bawat nagdaang pag-ikot ng mundo

Sa mga panahong napasaya ako
Ng ning-ning ng mga magagandang mata mo
Sa mga balaking hinabi kong minsan
Mga pangarap na ating sinimulan

Salamat sa apglapat ng palad sa aking dibdib
Sa pagpipinta ng luntian sa aking paligid
Sa mga sandaling bibig ay naumid
Sa di maisawikang kakaibang kilig

Ngayo'y pahihinluhurin ang mga letra
Na tila numerong dalawampu't dalawa
Nakayukayok sa matigas na lupa
Ang panambitang sa iyo'y ibubuga

Ipagpaumanhin mo sana ang kapalaluan
Mga ulan na nagdaan sa ating tag-araw
Mga mapanlagas na kaliluhan
At pintang kurbang nagsipanaw

Ipagpatawad mong naipagkait ko
Ang minsang pinangarap mong relasyong perpekto
Na sa ligaya naliliglig, napupuno
At ang tanging tauhan ay ikaw at ako

Kung sisibulan man muli ng bagong bukal
Ang naigang batis na saksi sa pagmamahal
Marapatin mo pa kayang muli akong makapansaw
Kagaya noong kahapon nating pumanaw

Sa pagkalagas kaya ng mga ulap sa langit
Sa paglipad ng mga alabok na dinilig kahapon
Maiwan kaya sa dibdib ang subyang na ngit-ngit
Paningin mo kaya'y mailap pa ring sa akin ituon?

Ang palabigkasan ko'y tila nauumid
Mga lumang hiwaga'y sa liwanag tumawid
At sa kadiliman naiwan ang pintig
Ng samyong hinahabol ang ikot ng daigdig

Lingunin mo man o hindi sa paglayo
Patuloy kong tatawagin itong pangalan mo
Sa dibdib na kutad na sinigwa't nabigo
Walang tigatig itong maghihintay sa 'yo

Halikan man ng libong malulungkot na dapit-hapon
Ilang kalendaryo man ang magbilang ng panahon
Ang punyal na tinarak ay matatalunton
Kung walang mangangahas bumunot at magpahilom

Sa huling mga salita bago ka mawala
At bago ibuhos ang huling kataga
Nasa kong ibalik sa iyo ang mga salita
Na minsang sa iyo rin nagmula

Lunurin ka nawa sa dagat ng gali
Kung makakita ng bago a kahit na hindi
Sa pag-usad ng panaho'y hangad ko ang ngiti
Na minsang sa akin ay paulit-ulit na bumighani

Tingin ko'y hanggang dito na lang
Ang dalwampu't-apat na palatudtudan
Subali't hindi sa mga letra mabibilang
Kung gaanong tulad mo sa akin ay hinihirang

Taglagas

Ako'y tanod ng unang pagputok ng lupa
Nang halikan ng araw ang iyong bunbunan
At higupin ng ugat mo ang aking tubig
Sa pag-akap ng halumigmig ng hangin

Habang umuusbong ka'y tumatanda ako
Sa bawat pagdahon ay halakhak ng puso
Mamumulaklak ka't magtatagumpay ako
Kapag namunga na'y mahihinog ako

Minsa'y nagsulat ako ng liriko
Ng musikang tinipa ng utak ko
Sa silong mo hinabi ang mga letra
At doon rin nilapatan ng himno ang ritmo...

Dimensyon

Tinimbang ka sa langit at ‘di alam ang bigat

Kung kaya at sa lupa gumawa ng timbangan

Niluklok ka sa trono at ito ang susukat

Ng gagamiting kahoy, sa altar mo’t upuan

Nagpatubo ng pakpak, upang langit maabot

Sa lupa iyong bagwis, sinubok pinalakas

Ipinako ang ulo sa dakong sobrang laot

Nang sa balintatanaw, liwanag ‘di tumakas

Sa pagitan ng mga panahon at distansya

Na pilit pinupunit ng abang taga lupa

Bubukas ba ang langit upang papasukin ka

O kakainin ka lang bilang bigong pag-asa?

Operation Plaster Smile ( a way to endear your love one)

If you are reading this article then you might want to make your love one feel your endearment. I'll give you a technique that you may use. 

 

To start, I call this technique “Operation Plaster Smile”. As the acronym OPS suggests, you have to pause for a while in a day to ask this few little things on yourself. The first one is, “Has she smiled today?” This is the most important question in the technique. If yes, why did she smile, was that because of you? If that is not you who make her smile then time to warm up my friend, you have to do something to have answer that question yes, it’s because of you. You will have to put some coal in this part. So do you get the idea now? OPS simply means make her smile everyday, as simple as that. Crack a joke, make something special for her, surprise her or even tickle her. Whatever the way is, as long as you are able to make her smile, it will be great. And the final and most important step is after she shows the perfect curve of her lips you have to touch her heart. How? Simply say how beautiful she is wearing that smile. Say magic words like “That is the smile that captures my heart, and it never fails to do that over and over again.” Or “you are just perfect with that smile, that’s why I can’t resist your charm.” or anything that will melt her heart. Please be sure that your words will come from your heart because, if it will not then her heart will fell it. Remember, when heart speaks, heart listens.

Do you know why I thought smiling as the source of flame in a relationship? I guess everybody shares same reason with me. We feel love when we are happy. When someone makes efforts to make us smile, we appreciate that person. When we say love, it’s always positive feeling; happiness. Oftentimes the reason why we fall in love with a person is because he can provide us this kind of happiness anybody just can’t, so why not use that to keep the flame in your relationship? Do this as a practice. If you can do this she will fall for you everyday. Don’t get tired, remember to continuously put coal.

Believe me every little effort counts. If you feel happy of OPS then do it as it wasn't intended to be. What do I mean? OPS is meant to keep flame in the relationship. If you feel happy that you’re able to plaster smile on the face of your partner then do it not for the sake of flame, rather do it for the sake of love. Happy plastering.

 

Thank you for reading

Share this with you friends as well.

Buti na lang

Mabuti pa siguro kung 'di kita nakilala

Sana'y hindi ako nagseselos

Sana'y hindi ako nasasaktan

Sana'y hindi ako naguguluhan

Sana'y wala ako sa sitwasyong ito

Na panggulo ako sa inyo

Na ako'y pampalit mo

Sa tuwing wala s'ya

Sa tuwing tayo lang dalawa

Mabuti pa siguro kung hindi kita nakilala

Sana'y hindi ka naguguluhan

Sana'y hindikayo nagkakasakitan

Sana'y hindi mo siya pinagtataksilan

Sana'y masaya kayo

Na pinagsasaluhan ang pag-ibig n'yo

At ang bukas n'yo'y magkasamang pinaplano

Mabuti pa siguro kung hindi kita nakilala

Hindi sana ako madadala sa mga biro mong

alam ko namang pang-alo lang sa panibugho

Hindi sana ako aasa pa

Na magiging tayong dalawa

Hindi sana sa'yo inalay ang awitin

Ng lalamunang sintunado't mapausin

Hindi mo sana kayang kilitiin ang puso

At palundagin ito sa pagsambit lamang ng pangalan ko

Kung hindi siguro kita nakilala

Wala ang tulang ito,

Buti na lang nakilala kita

Buti na lang talaga.

Kneel

We are challenged 

We sweat 

We toil 

We are whipped 

We are dragged down 

We cry 

We are pushed 

We are hampered  

we are rejected 

we lose strength 

These all happen  

For our knees to kiss the ground 

Not to tell us to quit 

nor to die 

But to remind us that we are human 

 And we ought to fall sometime 

And we were just be a living human 

Without him.  

Thunder

You hit me like a deafening sound
from nowhere that goes straight to my chest
I asked the moon but it's not around
Maybe it's in the midst of its rest

You some to my ears as vivid as the song
of nymphs that descend from heaven where you belong
You blind me with a light to tell me that you're near
OH, you're always waking me my thunder

Moonlight

I was sitting by my window 
Silently staring on the moon 
She is very lovely tonight 
Like an iris of my eye 
Well she has always been very wonderful to me 
  
Beside me is my table 
With a blank sheet and a sleeping pen 
Unlike the moon the sheet is pure 
My heart has no more to paint on it 
  
Beside the sheet is a tearing vase 
With roses of falling season 
I was not sure where I put them 
Deep into that venomous water 
  
Just on the foot of the vase is a ring 
That glints after moon hides 
From the dark blanket on the sky 
  
That ring was once worn by the moon 
Even the roses were once hers 
The sheet is empty because 
That is the last page of our story I’ve once wrote…  

Binagong Berso

Muling tinalunton ng mata ang pahina
Ang himig ng tugma ay hindi nawala
Hindi rin inapuhap ang bagsik ng sumpa
Panalanging ang dating ay makapilas-tenga

Dumamba sa banayad na dagat ang pagsalat
Ang tabsing man di'y humilam sa matang dilat
Hindi ko mawari kung saan nagbuhat
Ang ulop sa dakong hinahabagat

Sa pusod ng dagat, madawag, madilim
Napunit ang pahinang pinag-alayan ng panimdim
Dili kaya'y nabunyag kinukubling lihim
Hindi man umula'y nahawi ang kulimlim

Nasaan ang bersong humawak ng tabak
Na balde-balde ang dugong pinadanak?
Nasaan ang gatas sa labi ng anak
Ng inang inagawan ng laya't halakhak?

Kung

Kung magagawa ko lang diktahan ang puso

Hindi na lang sana ikaw ang iniibig ko

Kung kaya ko lang gawing totoo

Ang lahat ng ibinubuga ng isip ko

Wala sanang luha

Wala sanang sakit

Wala sanang pangungulila

Wala sanang pananabik

Kung mula pa noong una

Hindi na ako nagpadala

Sa pagmamahal na sa puso'y bumuhay

Ngunit ngayo'y unti unti kong pinapatay...

Sweet Joke

I don't know if your intent is to make me smile
or just to make me feel very special
Now to tell you, you have succeeded
in putting scented roses on my bed

I'm not sure where it comes from
but it tickles me gently inside
This feeling is more awakening than an alarm
Eccentricity when you're by my side

I was not aware of that thing they call love
until you made me feel like this
I'm like flying in the sky above
I even fantasized of our perfect kiss

But now you're gone leaving traces of tears
you took away the fountain of my bliss
Maybe the reason why I didn't get the clue,
Is because love is still sweet, even it's a joke.

Friendzone

Umakbay ka at kinilig ako
Nakangiti ka nang ako'y tumingin sa 'yo
Sabay nating binagtas ang daang magulo
Nagnanasang may liwanag sa dulo

Hinawakan mo ang aking kamay
Pumanaw sa utak ang malay
Nasa ko na lamang magpahingalay
Sa lilim ng ulap na naglalakbay

Tumawa kang ubod ng tamis
Puso ko'y pumintig na ubod ng bilis
At sa sulok mayroong pagngingitngit
Tila may hinuhugot sa dibdib na pait

Sa pagkakaupo'y inakap mo ako
At inilapat ang ulo sa balikat ko
Sa puntong iyo'y napatingin sa 'king relo
Tumigil muna sana ang oras at mundo

Subalit maya-maya'y bumangon ka na rin
Tayo ay naghiwalay na may bigat sa 'king damdamin
Gusto ko sanang ikaw ay tanungin
Talaga bang kaibigan lang ang tingin mo sa  akin?