Maling Panahon

Hindi ito ang panahon para sa ating dalawa
Hindi ito ang panahon para ibigin ka
batid kang ang puso mo ay mayroong iba
Ngunit bakit nga ba hindi na lang ako s'ya?

Tinatanong ko rin kung sinong dapat sisihin
O kung may dapat ba o 'wag na lang sagutin
Pagkat sa huli ay tayo at tayo pa rin
Ang dapat magtakda, ang dapat tanungin

Kung sakali mang pagsuyo'y lumaon
Dili kaya'y mamatay, sa limot mabaon
Nais kong sambitin ito sa iyo ngayon
Masaya akong umiibig sa iyo sa maling panahon.

DUYAN

Sumakay s'ya at sumipa sa lupa
Upang ang pag-ugoy ay magsimula
Tunay na mahirap ito sa umpisa
Subalit pawi ang pagod 'pag lumilipad ka na

Humampas ang hangin at dala'y ligaya
Subalit pinasok ng alabok ang mata
Datapwa't tumulo yaring mga luha
Nagpatuloy pa rin sa pag-ugoy niya

Sa pag-aakalang maaabot ang langit
Ugoy ay nilaksan upang 'to'y masapit
Ngunit kabiguan lang ang natamo
Pawis, pagal at baga'y nahapo

Sa pag-aakalang wala nang katapusan
Hinayaan na lang umugoy ang duyan
Unti-unting humina subalit 'di tumigil
Nakatulog siyang may impit na ngiti't pawis na butil

KAGABI

kagabi'y kasiping ka sa kama
nakaakap, nakangiti't masaya
kagabi'y mundo nati'y iisa
tigib pagmamahal pusong sumisinta

kagabi'y ako lang at ikaw
wala sila, o kahit sinong sa oras nati'y numanakaw
kagabi'y nahimlay ako sa piling mo
at natupad lahat ng pangarap ko

kagabi'y hiniling kong manatili na lang sana
ang ganoong katamis na eksena

subalit sa pagtatapos ng kagabi'y muling babangon ako
haharapin ang sikat ng bagong umagang nagsasabing wala ka na

dahil kagabi sa aking pagtulog ay napanaginipan kita
at doon lang' tanging doon lang tayo pwedeng magkasama..

:(

Abo

Matapos magbaga, magningas, at umusok abo ka nang sa hangin ay lalahok. Natatandaan mo pa ba ang himagsikan? Ang mga alulong ng pusong kumakawala sa pagkasiphayo at nagnanasa ng kalayaan? Malayo na ang nalakad ng kalendaryo matapos ang mga gabing puno ng bomba at putukan.

Kinatas ka’t  pinanday sa balangkas mong tunay na kapakipakinabang. Nilalang at pinaunlad upang ang utak nila’y magkatulay. Binuo kang sing bagsik ng lason at sing banayad ng pang gabing alon. Sisidlan ka ng puot at galit ng mga maghihimagsik at pinaglulanan ng matatamis na damdaming para sa Inang bayan.

                Ilang botelya bang tinta ang naubos na upang mangusap ka? Sina Balagtas at Rizal, naaalala mo pa ba? Kinalimutan ka na nga ba ng mga baguntaong lalang ng modernisasyon?, hindi naman siguro-

                Katulad kung paanong nilunod ng Amerika ang pagka-Pilpino ng mga katutubo nating mga nuno, ang A(ah) ay apple pa rin magpasahanggang ngayon at ball pa rin ang B(ba). Noon pa may pinangarap ko ng maging atis na lang sana ang A(ah) na kabisado ko ang lasa o bayabas ang B(ba) na paborito ng aking dila. Siglo na ng pag-gunaw subalit ang leksyon noong tagsibol ay s’ya pa ring turo ngayon.

                Katulad ng panambitan ng nalimutang iniibig, dinig na dinig ko kung paano ka manangis. Hindi ka nakalimutan ng mga dilang iyong inaruga o umaruga sa iyo. Tulad ng bukiring pinunlaan mo’t pinanagana, ikaw pa rin ang sasambitin ng dila nila; ang wikang hinulma ng  kapwa at nuno, para sa lahat ng dugong Pilipino.

                Ngayo’y lumipad ka sa hangin at manasok sa kan’lang mga baga. Ikaw ang abong muling magpapalaab sa natutulog naming pagmamahal sa Inang bayan at sa kanyang wika.

                Namulat sila na ang musika sa tenga ay ikaw ang letra. Sa bandang huli, magbabalik sila sa kandungan mo. Muli nilang mauulinigan ang matatamis na salitang minsan nilang winika gamit ang mga salitang sa iyo nagmula. At kapag sumapit na ang pagkarawal, pakinggan mo, hindi ako papalya at mauulinigan mong muli nilang sasambitin ang mga katagang “paalam bayan ko”. Kalian ma’y hindi nila matatanggap na mas mabuti ang pamamaalam katulad ng “goodbye” na turo ng dayuhan.

Love Story

_vhanfire

I want to write a love story

Of hearts far from melancholy

With wines and roses in ecstasy

Where the only characters were just you and me

That story would tell

How you made me fell

How your charm can turn a hell

Into a heaven, paradise of angels

The conflicts or our tale

Would not lead us both to fail

But would rather bind us more

And pacify our hearts clangour

There I will sing you songs

That I will write for you to belong

You would never hear an elegy

For our love’s bliss will take out agony

Though I couldn’t give you the world

The sun nor moon, but only words

I promise I will not deceive

You’re the only princess whom I will serve

Dear, please don’t expect happy ending

Neither our marriage nor a kissing at the closing

‘Cause if I would to write our own story

That would surely be never ending until eternity…